|
Laser biostymulacyjny |
Promieniowanie światła laserowego wywołuje szereg zmian zachodzących wewnątrz komórki. Energia laserowa powoduje wzrost syntezy DNA, RNA i liczby mitochondriów prowadzący do proliferacji komórek. Wykazano także, że pod wpływem niskoenergetycznej wiązki wzrasta populacja limfocytów T, które odgrywają istotną rolę w regeneracji tkanki będącej w stanie zapalnym. Wzrasta także aktywność monocytów, makrofagów i neutrofilów co prowadzi do zwiększenia miejscowej odporności. Lasery biostymulacyjne zwiększają okresowo poziom przeciwciał, przyspieszając w ten sposób proces gojenia. Efekt przeciwzapalny, uzyskany po zastosowaniu lasera biostymulacyjnego zawdzięczamy także miejscowemu wzrostowi serotoniny uwalnianej z płytek krwi, która powoduje obkurczenie naczyń krwionośnych. Zaobserwowano także zmianę stężenia histaminy i heparyny, która umożliwia poprawę mikrokrążenia, przez co obrzęki pourazowe ulegają wchłonięciu. Światło lasera powoduje także hamowanie wzrostu przepuszczalności naczyń krwionośnych, narastania obrzęku w ostrej fazie zapalenia, oraz formowania się ziarniny. Zastosowanie laserów biostymulacyjnych w stomatologii. Promieniowanie laserowe poprzez swoje właściwości działa przeciwzapalnie i przeciwobrzękowo. Skutecznie aktywizuje regenerację komórek. Dzięki zwiększeniu produkcji przeciwciał pobudza system immunologiczny. Promieniowanie lasera ma zastosowanie m.in. przy leczeniu:
Terapia laserem biostymulacyjnym jest bezinwazyjna. Jest to niezwykle istotne szczególnie dla tych pacjentów, którzy są uczuleni na leki i maja niską odporność. Te właściwości urządzenia sprawiają, że znajduje ono zastosowanie w czasie leczenia po zabiegu implantologicznym. Działanie lasera nie tylko zmniejsza ból i obrzęk, pojawiający się po zabiegu, ale także przyśpiesza proces gojenia się ran, zmniejszając ryzyko infekcji czy ryzyko odrzucenia implantu. Przeciwwskazaniem do stosowania lasera biostymulacyjnego jest m.in okres ciąży oraz choroba nowotworowa. Na tę terapię nie powinny decydować się osoby z zaburzeniami wydzielania gruczołów dokrewnych (szczególnie nadczynność i niedoczynność tarczycy), z nieustabilizowaną cukrzycą, arytmią, ostrą niewydolnością krążenia, z ciężkimi zakażeniami wirusowymi i grzybiczymi, z wysoka gorączka, przyjmujące leki światlouczulające, z nadwrażliwością na światło. |